Czas na ostatnią,
najdłuższą, część przeglądu opolskich historii polską piosenką pisanych.
Wchodzimy w wiek XXI, choć myśli organizatorów wciąż uparcie uciekają w
przeszłość...
2000 w kalendarzu budziło
wielkie emocje, straszono informatyczną katastrofą, wielkimi przełomami. Jeden
z nich dotknął opolski Festiwal. Po raz pierwszy, z inicjatywy TVP i radia RMF
FM, przeprowadzono plebiscyt Superjedynki a w program imprezy wpisał się
koncert laureatów nagród. W pierwszej edycji przyznano statuetki w 10.
kategoriach: Najlepsza wokalistka (Kayah), Przebój roku (Śpij kochanie śpij –
Kayah i Bregović), Najlepsza płyta (Kayah i Bregović), Najlepszy teledysk
(Prawy do lewego – Kayah i Bregović), Najlepszy zespół (Budka Suflera),
Najlepszy wokalista (Krzysztof Cugowski), Płyta Rock (Pieprz – O.N.A.), Płyta
taneczna (Stachursky), Debiut (Brathanki), Wydarzenie roku (wizyta i występ
Enrique Iglesiasa). Główną nagrodę Festiwalu otrzymała Budka Suflera za
całokształt twórczości, popierając wysoką formę Balem wszystkich świętych.
Początek XXI wieku
przyniósł kolejne Grand Prix za całokształt twórczości – tym razem nagroda
trafiła w ręce Ryszarda Rynkowskiego. W konkursie premier triumfował zespół Ich
Troje i przebój Powiedz. Po sukcesie projektu Superjedynek plebiscyt na stałe
wszedł do opolskiego kalendarza. W drugiej edycji przyznano kolejnych 10
nagród: Najlepsza wokalistka (Beata Kozidrak), Najlepszy wokalista (Ryszard
Rynkowski), Najlepszy zespół (Golec uOrkiestra), Debiut (zespół Sami), Piosenka
roku (Bal wszystkich świętych – Budka Suflera), Płyta pop (Szklanka wody –
Beata i Bajm), Płyta rock (5 – Kasia Kowalska), Wykonawca dance (Stachursky),
Najlepszy teledysk (Gdzie ten, który powie mi - Brathanki), Wydarzenie roku
(występ Tiny Turner w Sopocie). Nagrodę im. A.Jantar za debiut zgarnęła
serialowa gwiazdka, Kaja Paschalska za piosenkę Przyjaciel potrzebny od zaraz,
a w mieście zorganizowano w ramach festiwalu po raz pierwszy koncert hiphopowy
(na scenie m.in. Molesta i Kaliber 44).
W roku 2002 opolskie
triumfy święcił zespół Ich Troje – 4 Superjedynki i podwójna platynowa płyta,
to nagrody, które grupa wywiozła ze stolicy polskiej piosenki, był to szczyt
popularności zespołu. Jednym z koncertów tematycznych Festiwalu był wieczór
poświęcony muzyce serialowej, Grand Prix otrzymał Jerzy Matuszkiewicz, autor
muzyki do kultowych polskich seriali (m.in. Czterdziestolatek, Janosik, Stawiam
na Tolka Banana czy Stawka większa niż życie), nagrodzone zostały też zespoły:
Budka Suflera (nagroda publiczności za Solo) oraz Wilki (nagroda jury oddziałów
terenowych TVP za hit Baśka). W koncercie Superjedynek ponownie przyznano 10
nagród: Najlepsza wokalistka (Beata Kozidrak), Najlepszy wokalista (Ryszard
Rynkowski), Najlepszy zespół (Ich Troje), Najlepszy debiut (Kaja Paschalska),
Przebój roku (Powiedz – Ich Troje), Płyta rock (Model 01 - T.Love), Płyta pop
(Ad.4 – Ich Troje), Płyta taneczna (Live 2001 – Stachursky), Najlepszy teledysk
(Mój przyjacielu – K.Krawczyk & G.Bregović), Wydarzenie roku (Ich Troje). W
czasie Festiwalu odsłonięto również pomnik Agnieszki Osieckiej, a jubileusz
15-lecia świętowała grupa De Mono.
Rok później KFPP obchodził 40. urodziny. W dwa dni zorganizowano 4 główne koncerty: Było przedszkole czas na Opole (czyli Debiuty), Premiery, Superjedynki i wspomnieniowy 40x40 (połączony z plebiscytem na hit 40-lecia). W konkursie Premier triumfowały dwa zespoły – jurorzy postawili na Blue Cafe, widzowie woleli Łzy. Przebój 40-lecia, decyzją widzów, wylansowała, a jakże, Maryla Rodowicz, i to do niej trafiło Grand Prix Festiwalu. Z kolei Superjedynki zdobyli: Debiut roku (Kasia Klich), Wokalista roku (Krzysztof Krawczyk), Wokalistka Roku (Beata Kozidrak), Zespół roku (Wilki), Płyta pop (Po piąte... a niech gadają – Ich Troje – zespół pojawił się w Opolu bez Justyny Majkowskiej, która zaraz po Eurowizji w Rydze rozstała się z grupą), Płyta rock (Antidotum – Kasia Kowalska), Płyta taneczna (Fanaberia – Blue Cafe), Przebój roku (Baśka – Wilki), Teledysk roku (Bo jesteś Ty – Krzysztof Krawczyk), Wydarzenie roku (koncert Garou). 30-lecie działalności artystycznej obchodził Michał Bajor.
W 2004 roku szturmem
opolski amfiteatr wzięła młoda, obiecująca grupa. Bezapelacyjna wygrana w
koncercie Premier, Nagroda dziennikarzy i Superjedynka to dorobek zespołu
Sistars – łącznika między scena hiphopową a amfiteatrem. Grand Prix 41. KFPP
trafiło w ręce członków zespołu Budka Suflera, świętującego 30-lecie istnienia.
A kto zdobył Superjedynki? Najlepsza wokalistka (Ewelina Flinta), Najlepszy
wokalista (Marcin Rozynek), Najlepszy zespół (Łzy), Debiut roku (Sistars),
Przebój roku (Oczy szeroko zamknięte – Łzy), Płyta rock (Korova Milky Bar –
Myslovitz), Płyta taneczna (Demi-Sec – Blue Cafe), Płyta pop (Myśli i Słowa –
Bajm), Teledysk roku (Testosteron – Kayah), Wydarzenie roku (koncert Robbiego
Williamsa). Na opolskiej scenie 15 lat działalności świętowała grupa Varius Manx.
W XXI wieku Opole
wyspecjalizowało się w koncertach czy choć recitalach wykonawców świętujących
rocznice swojej obecności na scenie. Tym razem ćwierćwiecze obchodził zespół
Wilki. Zespół Roberta Gawlińskiego uczcił jubileusz kilkoma nagrodami za
bieżące dokonania muzyczne. Ale o tym później. Grand Prix Festiwalu otrzymał
zespół Maanam, nagrodzeni zostali: Nana (debiut), Monika Brodka (Nagroda PR),
Myslovitz (Nagroda TV Polonia) i Mezo (Nagroda Dziennikarzy). W konkursie
Premier bezkonkurencyjna okazała się Monika Brodka, dystansując konkurencję
ówczesnym przebojem, Miałeś być – tak było w głosowaniu widzów, jurorzy
postawili na inną góralską duszę, grupę Zakopower i Kiebyś ty... Zwieńczeniem
żniwa Opola 2005 był koncert Superjedynek i kolejne dziesięć statuetek do
rozdania (choć kategorie nieco się zmieniły): Debiut (Monika Brodka), Najlepszy
zespół (Wilki), Wokalistka (Ewelina Flinta), Wokalista (Krzysztof Krawczyk),
Płyta pop (c.d. – Kombi), Płyta hip-hop (Monilogimuzyka – Doniu), Płyta z
muzyką alternatywną (Plagiaty – Lech Janerka), Płyta z muzyką
literacko-poetycką (Cafe Sułtan – Grzegorz Turnau), Płyta rock (Samotna w
wielkim mieście – Kasia Kowalska), Przebój (Prócz ciebie nic – Kayah i
Krzysztof Kiljański).
Rok 2006 w Opolu przyniósł
małe przesunięcie akcentu. Powód? Dość przewrotny jubileusz 101 lat polskiego
kabaretu. Piękną rocznicę uczczono przybyciem na festiwalową scenę tuzów
rodzimego przemysłu śmiechu: Ireny Kwiatkowskiej czy Wiesławów: Gołasa i Michnikowskiego.
Nieco w cieniu pozostały inne koncerty. Grand Prix 43. KFPP otrzymał Marek
Grechuta (w uznaniu 40-letniej działalności artystycznej; niestety laureat nie
mógł już odebrać nagrody osobiście ze względu na pogarszający się stan
zdrowia). W koncercie Debiutów bank rozbił zespół Superpuder, natomiast w
głosowaniu widzów w eksperymentalnym koncercie Premier (tym razem faktycznie
premier – wykonania w Opolu były pierwszymi wykonaniami konkursowych piosenek)
zwyciężył zespół Virgin i piosenka Szansa. Tym razem Superjedynki przyznano
tylko w siedmiu kategoriach: Płyta hip-hop (21 listopada – Verba), Płyta rock
(Bezczas – Szymon Wydra i Carpe Diem), Płyta z muzyką alternatywną (Mosqitoo
music – Mosqitoo), Płyta literacka (Oratorium Tu es Petrus), Płyta pop (Ficca –
Virgin), Przebój roku (Na kolana – Kasia Cerekwicka) oraz Wykonawca roku
(Maryla Rodowicz).
Reputację 44. Festiwalu
opolskiego zdaniem wielu obserwatorów ratował tylko wspomnieniowy koncert z
piosenkami Seweryna Krajewskiego (choć głównego bohatera w Opolu zabrakło).
Najwięcej gromów spadło na wyjątkowo słaby i jednostronny Kabareton, koncert
Premier nie miał historii (wygrała Patrycja Markowska za Świat się pomylił), a
Superjedynki wpisały w historię Opola kilka wyjątkowo nieudanych epizodów muzycznych,
oto wyniki: Wokalistka roku (Gosia Andrzejewicz), Wokalista roku (Robert
Gawliński), Zespół roku (Wilki), Teledysk roku (Z każdym twym oddechem –
Stachursky), Płyta literacka (Historia pewnej podróży – Grzegorz Turnau), Płyta
hip-hop/R’n’B (Eudaimonia – Mezo, Tabb, Kasia Wilk), Płyta rock (Santi Subito –
Bohema), Płyta pop (Psałterz wrześniowy – Piotr Rubik/Różni wykonawcy), Przebój
roku (Time to party – The Jest Set). Żeby dopełnić listę zwycięzców, konkurs
Debiutów wygrała Anna Józefina Lubieniecka.
45. KFPP to... naturalnie
koncert podsumowujący kolejną (pół)okrągłą rocznicę Festiwalu. Zanim jednak
wspominano dobre czasy, rozstrzygnięto konkursy. Na początek premiery. Tu
doszło do sytuacji dość kuriozalnej: Ogłoszono, że zwyciężczynią jest Kasia Cerekwicka
i Nie ma nic. Jednak po kilkunastu minutach okazało się, że doszło do pomyłki,
nagrodę zabrano solistce i przyznano grupie Zakopower i piosence Bóg wie gdzie.
Cerekwicka dostał następnego dnia nagrodę specjalną na otarcie łez, ale niesmak
pozostał. A Superjedynki? Superjedynki zostały obcięte o połowę, przyznano
nagrody w pięciu kategoriach i jedną specjalną za najlepszy występ laureata:
Debiut roku (Natalia Lesz), Płyta roku (Feel – Feel), Artysta roku (Doda
[sic!]), Zespół roku (Feel), Przebój roku (Nie kłam, że kochasz mnie – Ewelina
Flinta i Łukasz Zagrobelny), Super występ (Feel).
W 2009 roku Festiwal odbył
się w opolskim amfiteatrze po raz ostatni przed gruntowną przebudową. Żeby
podkreślić nadchodzącą zmianę przygotowano koncert specjalny Superduety, w
czasie którego obecne (ewentualnie przyszłe) gwiazdy polskiej piosenki
występowały w duetach z tymi, których miejsce w historii jest już niezagrożone.
Dość niespodziewane rozstrzygnięcie przyniósł koncert Premier. Zwycięzcą okazał
się Maciej Maleńczuk z utworem Niewiele ci mogę dać (Na próżno wypłakujeszoczy) przed Anną Wyszkoni (Czy ten pan i pani) oraz zespołem Pectus (Życie na dystans). Tym razem liczba przyznanych Superjedynek wzrosła do siedmiu:
Debiut roku (Pectus), Płyta roku (Cicho – Ewa Farna), Zespół roku (Afromental),
Artysta roku (Andrzej Piaseczny), Przebój roku (Chodź, przytul, przebacz –
Andrzej Piaseczny), Super występ (Andrzej Piaseczny), Superjedynka specjalna
dla najczęściej nagradzanego wykonawcy (Kayah). Festiwal zakończono symboliczną
inauguracją przebudowy – ekipa remontowa przystąpiła do demontażu ławek na
widowni.
Jedyny KFPP, który odbył
się poza opolskim amfiteatrem (przebudowywanym) miał miejsce w 2010 roku.
Scenografię (mającą nawiązywać do stałej siedziby Festiwalu) ustawiono na
kampusie Politechniki Opolskiej. Zrezygnowano z konkursu Premier, nagrodę dla
najlepszego debiutanta wyśpiewał Juliusz Nyk, a Superjedynki zgarnęli: Przebój
roku (Nie mogę cię zapomnieć – Agnieszka Chylińska), Najlepszy zespół (IRA),
Najlepszy wokalista (Stachursky), Wokalistka (Kasia Kowalska), Debiut roku
(Volver), Płyta pop (Modern Rocking – Agnieszka Chylińska), Płyta rock (9 –
IRA), Płyta hip-hop (Note2 – Tede), Superjedynka Superjedynek (IRA).
Po powrocie Festiwalu do
nowego opolskiego amfiteatru działy się rzeczy niepojęte. Zabrakło rocznic
muzycznych, więc świętowano 25-lecie... Teleexpressu, programu informacyjnego
TVP, kolejną niespodzianką były przeboje światowej muzyki na festiwalu piosenki
polskiej. Dalej, wszystkie konkursowe
emocje skomasowano w jednym koncercie. Szczątkowa wersja Superjedynek wyłoniły
laureatów w czterech (4!) kategoriach (plus nagroda specjalna): Płyta roku (50
– Maryla Rodowicz), Zespół (Acid Drinkers), Przebój roku (Wiem, że jesteś tam –
Anna Wyszkoni), Artysta roku (Kasia Kowalska), Superjedynka Superjedynek
(Maryla Rodowicz), w jeszcze mocniej okrojinej konkurencji premier spośród
pięciu (5 za cały rok!) piosenek wybrano zwycięską – Boso w wykonaniu zespołu
Zakopower. Tu uwagę zwróciła jeszcze Kasia Wilk, która tak zapomniała się w
swoim występie, że nie zauważyła krawędzi sceny i... spadła z niej (ale mimo to
ofiarnie dokończyła swój występ pod sceną). Ukoronowaniem (i, zdaniem wielu,
najlepszym koncertem Festiwalu) było wspomnienie o legendzie Opola, Festiwalu,
Polskiej Piosenki, Ewy Demarczyk. Więcej o Opolu’11.
I w końcu Festiwal nr 49,
rok 2012. Wśród aktualnej mizerii pojawiło się kilka wydarzeń przełomowych, z
koncertem zespołu Kult na festiwalowej scenie na czele. Poza tym świętowała
radiowa Trójka, wspominano lata 60. W koncercie Premier spośród 10.
wyselekcjonowanych piosenek nagrodę zdobył zespół Enej za utwór Skrzydlate ręce. Superjedynki zdobyli: Artysta roku (Sebastian Karpiel-Bułecka), Artystka
roku (Sylwia Grzeszczak), Przebój roku (Boso – Zakopower), Zespół roku (BlueCafe).
Takimi ścieżkami Krajowy
Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu szedł do tej pory. Co przyniesie mu
przyszłość? Lepsze czasy? (Dalszy) Upadek formuły? Zmiany? Stagnację? Na
początek... kolejny już jubileusz. Festiwal kończy pół wieku.
(Zdjęcia pochodzą ze zbiorów TVP, Muzeum Piosenki Polskiej w Opolu oraz strony fotopolska.eu; więcej ciekawostek, informacji i materiałów dotyczących Festiwalu na www.festiwalopole.tvp.pl/festiwale)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz