niedziela, 29 lipca 2012

Odkurzamy archiwa Europy: 1988

 Johny Logan po raz drugi sprowadził Konkurs Piosenki Eurowizji do swojego kraju. I tak 33. odsłona ESC gościła na Zielonej Wyspie.
 Reprezentantów 21 krajów ponownie gościł Simmonscourt Pavillion w stołecznym kompleksie Royal Dublin Society. Lista uczestników względem poprzedniego roku skróciła się o Cypr, który wybrał utwór niezgodny z regulaminem Konkursu. Finałowy koncert odbył się w sobotę, 30. kwietnia.
 Po niezwykle emocjonującym głosowaniu eurowizyjne zwycięstwo odniosła Szwajcaria. W barwach alpejskiego kraju wystąpiła wtedy początkująca kanadyjska wokalistka, niejaka Celine Dion. Wykonywana przez nią piosenka Ne Partez Pas Sans Moi zyskała przewagę 1. punktu nad propozycją brytyjską dopiero w ostatnim głosowaniu. Ten występ stał się dla Celine trampoliną do światowej kariery (to do dziś najbardziej znana na świecie, obok grupy ABBA, gwiazda legitymująca się eurowizyjnym doświadczeniem).

Po 19. latach na eurowizyjną scenę powrócił Tommy Körberg. Reprezentant Szwecji z 1969. roku wykonał w Dublinie utwór Stad I Ljus. Udało się wywalczyć 12. miejsce, które przy 9. sprzed lat nie wygląda zbyt okazale, ale w obu przypadkach była to pozycja w środku stawki.

 W Brukseli Finlandię reprezentowała Vicky Rosti w towarzystwie grupy Boulevard. Rok później zespół zostawił Vicky w domu i sam pojechał na Konkurs. Tam wykonał piosenkę Nauravat Silmät Muistetaan i zdobył 3... punkty. Dla porównania, w ’87 punktów na fińskim koncie było 10 razy więcej...
 Didai didai dai (Aşık oldum), taki tytuł nosiła turecka propozycja z 1985 roku. Jej wykonanie poświęcono grupie. Grupa nazywała się MFÖ. Do Irlandii znów pojechał wyżej wymieniony zespół, tym razem z piosenka o znacznie prostszym tytule – Sufi. Nie pomogło, 15. pozycja to o miejsce niżej niż przed trzema laty.

Haga, rok 1976, ze sceny płynie piosenka Emor Shalom w wykonaniu tria Chocolate, Menta, Mastik. Dublin, rok 1988, na scenie Yardena Arazi a w głośnikach wybrzmiewa Ben Adam. W Dublinie wokalistce na scenie towarzyszyli m.in. członkowie grupy Milk and Honey (ESC 1979), Reuven Gvirtz i Yehuda Tamir. Efekt? Podobny, obie izraelskie propozycje zajęły miejsca w top10, odpowiednio 6. i 7. miejsce.

 ESC 1984, 1985 i 1988. Co łączy te trzy edycje Konkursu? Otóż, w każdej z nich Danię reprezentowała grupa Hot Eyes. I ten ostatni wypadł najbardziej okazale, piosenka Ka' Du Se Hva' Jeg Sa' uzbierała 92 punkty, co dało Duńczykom 3. miejsce.

Reprezentantka Portugalii z 1986 roku, Dora, postanowiła wykorzystać swoje doświadczenie ponownie. Przygotowała piosenkę Voltarei, wykonała ją i... zajęła 18. miejsce, o 4 pozycje gorszą niż poprzednio...


Do Dublina ostatecznie nie przybyła reprezentacja cypryjska. Powodem ich absencji był nieregulaminowy utwór. Piosenka Thimame, którą na dublińskiej scenie miał wykonać Yiannis Demetriou była publicznie wykonana przed wyznaczonym przez EBU terminem. Szkoda?


Obraz ESC 1988 nie byłby pełny bez wspomnienia o innej, wtedy początkującej, dziś bardzo znanej na świecie (a szczególnie w strefie zasięgu języka francuskiego) wokalistce. 33. Konkurs Piosenki Eurowizji był bramą do kariery nie tylko dla Celine Dion, swoją szansę wykorzystała też ówczesna reprezentantka Luksemburga, Lara Fabian. Jej Croire uplasowało się tuż za podium, ale Lara i tak wypłynęła na szerokie wody.


Eurowizja 1988 to:
Występy dwóch przyszłych światowych gwiazd muzycznych.
Minimalna przewaga zwycięskiej piosenki nad kolejną (przed ostatnim głosowaniem zwycięzcą był Scott Fitzgerald z Wielkiej Brytanii).
Imponująca scenografia, do dziś zaliczana do najlepszych eurowizyjnych scen.
Dyskwalifikacja cypryjskiej piosenki.
Hothouse Flowers w IntervalAct


Zwycięska piosenka ESC 1988: Céline Dion Ne Partez Pas Sans Moi (Szwajcaria)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...