piątek, 7 czerwca 2013

Cała sala śpiewa z nami...

Dziesięcioletni Festiwal Polskiej Piosenki czekały zmiany. Jurorzy kilkakrotnie rezygnowali z przyznania głównych nagród, TVP przejęła cały ciężar organizacji i Opole zmieniło się z festiwalu transmitowanego w telewizji w widowisko telewizyjne o festiwalowym charakterze, niemal w całości podporządkowane wymogom transmisji.
W 1974 roku muzyka uległa sportowym emocjom. Start Festiwalu w Opolu został opóźniony ze względu na piłkarski pojedynek reprezentacji Polski i Szwecji. Orły Górskiego wygrały tamto spotkanie 1:0 a w Opolu rozpoczęło się muzyczne świętowanie 30-lecia PRL. Potem mieliśmy debiut 16-letniego wtedy Michała Bajora, nagrody zgarnęli: grupa I za utwór Radość o poranku i Danuta Rinn za przebój Gdzie ci mężczyźni. Nagrodę publiczności zdobyła Anna Jantar za utwór Tyle słońca w całym mieście.
Rok 1975 to 13. Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej, nie zabrakło odniesień do „pechowej” trzynastki, był czarny kot, była i ekspertka od sił nadprzyrodzonych, Krystyna Sienkiewicz. Efektowny debiut odnotowała Alicja Majewska za piosenkę Bywają takie dni zdobywając główną nagrodę już w pierwszym występie.
W 14. edycji Festiwalu jury, mimo długich i burzliwych debat nie przyznało nagród głównych, a najbardziej zapamiętywalną kompozycją z Opola 1976 był Zenek blues Andrzeja Rosiewicza. Pamiętacie?
Rok 1977 był dla opolskiego festiwalu przełomem. Organizację imprezy przejęła TVP i podporządkowała ją wymogom telewizyjnej transmisji. I tak widzowie mogli zobaczyć kulminację scenicznego konfliktu Maryli Rodowicz i Urszuli Sipińskiej, Jerzego Stuhra przekonującego, ze Śpiewać każdy może czy Janusza Laskowskiego zdobywającego nagrodę dziennikarzy za piosenkę Kolorowe jarmarki. Ten werdykt został uznany za wyjątkowo nietrafiony, utwór za fatalny. Jednak nagroda na festiwalu w Sopocie w tym samym roku dla tej piosenki nie wzbudziła już wątpliwości, czyżby tylko zasługa dołączenia Maryli? Z nagrodą z Opola wyjechał Marek Grechuta za utwór Hop, szklankę piwa do słów Witkacego.
Piechotą do lata wyśpiewał zwycięstwo w Debiutach’78 zespół Bajm. Po raz kolejny zabłysnęła Maryla Rodowicz, tym razem z utworem Remedium. A kto zgarnął Grand Prix? Nagroda główna trafiła w ręce rozpoczynającego właśnie solową karierę Krzysztofa Krawczyka. Nagrodzony utwór nosił tytuł Pogrążona we śnie.
1979 – na opolskiej scenie Irena Santor dostojnym Walcem Embarass zdobywa Grand Prix festiwalu, razem z całą salą tańczy do wtóry śpiewu Jerzego Połomskiego, Grupa „Pod Budą” śpiewa Bardzo smutną piosenkę retro a Ewa Demarczyk występuje z recitalem i dostaje nagrodę dziennikarzy za całokształt osiągnięć artystycznych.
Rok 1980 już bardzo wyraźnie zwiastował zbliżający się przełom. Tym przełomowym nastrojom sprostały też wydarzenia z opolskiego amfiteatru. Za sprawą grupy Maanam i Boskiemu Buenos na scenie pojawił się prawdziwy rock, Bananowy song w wykonaniu formacji VOX przywołał ducha Bee Gees, Andrzej Rosiewicz udowadniając, że Najwięcej witaminy mają polskie dziewczyny starł się z cenzurą, która zupełnie z telewizyjnej transmisji wycięła Jacka Kaczmarskiego i jego Obławę. Tymczasem w konkursie Premier II nagrodę zdobyła Alicja Majewska i piosenka Jeszcze się tam żagiel bieli.

cdn.
(Zdjęcia pochodzą ze zbiorów TVP, Muzeum Piosenki Polskiej w Opolu oraz strony fotopolska.eu)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...